Τα έργα τέχνης ζουν μέσα σε απέραντη μοναξιά και η κριτική είναι το χειρότερο για να τα ζυγώσεις.
Μονάχα η αγάπη μπορεί να τα συλλάβει, να τ' αγκαλιάσει, να σταθεί δίκαιη απέναντί τους
RAINER MARIA RILKE

Παρασκευή 27 Αυγούστου 2010

ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ "ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ"


Η σκηνή στο Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών : Η κάμερα παρατηρεί έναν άραβα μετανάστη ο οποίος προσπαθεί να γράψει τις λέξεις "Ακαδημία Πλάτωνος". Η σκηνή αποτελεί υλικό από το γύρισμα του ντοκιμαντέρ "Ακαδημία Πλάτωνος" (παραγωγής εργαστηρίου ντοκιμαντέρ του Δήμου Αθηναίων). Τα γυρίσματα γίνονται από τους μαθητές του εργαστηρίου με την επίβλεψη των Άγγελου Κοβότσου, Κώστα Μαχαίρα και Γιώργου Πουλίδη. Στο συγκεκριμένιο γύρισμα μετείχαν οι δύο τελευταίοι και το μοντάρει ο πρώτος.


Α : Κοίτα πώς γράφει …

Β : Ανάποδα!

Α : Δεν γράφει ανάποδα. Γράφει με το δικό του τρόπο.

Β : Μμμμ. Ναι αλλά γράφει ελληνικά.

Α : Το νόημα έχει σημασία. Η λέξη είναι σύμβολο.

Β : Ναι αλλά αν δε μάθεις τη λέξη, δε μαθαίνεις τη γλώσσα.

Α : Για να πεις αυτά που ξέρεις …

Β : Ναι είναι πολλά αυτά που ξέρουμε και δεν μπορούμε να πούμε …

Α : Επειδή δεν ξέρουμε τη γλώσσα ;


(Διάλογοι : Άγγελος Κοβότσος)


Δεν υπάρχουν σχόλια: